Azim ile gelen mezuniyet

İyi günler sayfanızda zorluklara ve imkansızlıklara rağmen başarı öykülerini yayınlıyorsunuz. Bir gün bende okumuştum ve önemsememiştim takii 2015 dgs sınavına girip bir bölüm kazanacak puanı alana kadar. Öncelikle kendimden ve okuduğum bölüm ve yaşamımdan bahsetmeliyim sanırım. 2011 yılında 2 yıllık bilgisayar programcılığından mezun oldum. Mezun olduğum sene sınava girdim ama ne girmek tabi ki. O zamanlarda çıkan kopya muhabbeti dolayısıyla ve ben sınava ehliyet ile gittiğim için sınava kabul edilmeyip ilçeden sınav yerine 90 km uzaklıkta olan yere bir arkadaşımın babasına rica etmem ve sınava yarım saat geç girmeme rağmen bir üniversiteye yerleşecek puan yine almıştım ki fizik bölümüne de yerleştim ama tavsiye etmediler ve ben o saatten sonra askere gitmeye karar vermiştim. Çünkü yapabileceğim başka bir şey yoktu. Tecili bozdurmak isterken bir arkadaş yardımı sayesinde bulunduğum ilçede Devlet hastanesine Bilgi işlem elemanı olarak başlamıştım. Mezuniyetimden 4 sene geçtikten sonra hastanede teknisyen olarak çalışan bir abim demeliyim benden yaşça oldukça büyük çünkü. O 2 yıllık elektronik bölümünü bitirip Dgs sınavına girmek istediğini söyledi ve benimde girmemi sen biliyorsun yol yordam gösterirsin gideriz sınava birlikte dedi. O dönemde sınav parası 80 TL idi. Abi bir sınava o kadar para verilmez boşver desem de fayda olmadı ve sınava girdim. Sonuçlar açıkladığında ise Bilgisayar öğretmenliğine yerleşecek bir puan almıştım. Hiç kitap yüzüne bakmadan. Derlerdi hep çalışmadan kazandım diye güler geçerdim çalışmadan kazanılır mi diye ama oluyormuş bunu kendimde gördüm ve yaşadım. Daha sonra tercihler başladı ve ilçede yaşadığım ve yaşadığım ilçede üniversite okuduğum için tam anlamıyla öğrencilik ve üniversite hayatı yaşayamamıştım. Tercihler yapıldıktan ve açıkladıktan sonra Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilgisayar Öğretmenliğini kazanmıştım. Askerlik de yapmadığım için bu bölümü ve geleceği olan bir meslek için Hastaneden istifa edip okumaya gitmeyi o hayalini yaşamak istediğim üniversite hayatını yaşamak istiyordum. Bunu hastane idaresine bildirip okuyacağımı söylediğimde bana verilen tepki inanılmazdı. Çünkü hem okuyup hem çalışabilme fırsatı sunmuşlardı. Bende bu bana verilen fırsatı kullanıp mezun olmak istiyordum biran önce. İdareye verdiğim sözün arkasında durup onlara karşı mahcup olmak istemiyordum. Ve sonuç öyle de oldu tabi bu süre bana çok sor geçse de. Çünkü 2 yıl içinde sayısız otostop çekerek işten çıkıp otostopla 150 km gidip Afyona derse giriyor daha sonra tekrar yola çıkıp yine otostop ile hastaneye geliyordum. Yollarda 2 yıl ömrüm geçti. Yeri geldi yağmurda yollardaydım yeri geldi güneşli güzel günlerde yollardaydım. Bir an olsun şüpheye duyup da vazgeçmek 2 işi bir arada götürmek zor olsa da bazen insan içinde kendi zorlukları yenebildikten sonra başaramayacağı hiçbir iş olmadığını kendimde yaşayarak öğrendim. Bu hikayeyi neden mi yazdım belki benim gibi inanmayıp yaa aman ne işim olur deyip vazgeçip de bir gün başına gelince ve yaşayınca oda bir başarı hikayesini anlatır diye. Yayınlanır mi bilmiyorum ama benim için gerçekten aşılamayacak bir başarı hikayesi iken 2 yıl yollarda geçen ömrüm ve sonunda bu geçen zamana mükafat olarak mezun olup bana inanan insanları boşa çıkarmamak. İyi günler.

Sizlerde başarı öykünüzü yollamak istiyorsanız TIKLAYIN.

*Bu yazının tüm hakları Dgsli.org’a aittir. “www.dgsli.org“ biçiminde aktif bağlantı kurulabilir, açık kaynak gösterilmek kaydıyla içerik kullanılabilir. Açık kaynak göstermeden yapılan alıntılar için yasal takip yapılacaktır. ©